-
1 zatoczyć
глаг.• закатить• описать* * *1) (koło) описать (круг)2) zatoczyć (przytoczyć, wtoczyć) закатить, вкатитьzaostrzyć, zastrugać, zatemperować заточить (заострить)zamknąć (w klasztorze, więzieniu – pozbawić wolności) устар. заточить (лишить свободы)* * *zatocz|yć\zatoczyćony сов. 1. закатить, вкатить;\zatoczyć beczkę do piwnicy вкатить бочку в подвал;
2. (koło, łuk) описать;● \zatoczyć oczyma (spojrzeniem) книжн. оглянуться кругом, обвести (всех, всё вокруг) взором+1. wtoczyć
* * *zatoczony сов.1) закати́ть, вкати́тьzatoczyć beczkę do piwnicy — вкати́ть бо́чку в подва́л
2) (koło, łuk) описа́ть•- zatoczyć spojrzeniemSyn:wtoczyć 1)
См. также в других словарях:
zatoczyć — dk VIb, zatoczyćczę, zatoczyćczysz, zatoczyćtocz, zatoczyćczył, zatoczyćczony zataczać ndk I, zatoczyćam, zatoczyćasz, zatoczyćają, zatoczyćaj, zatoczyćał, zatoczyćany 1. częściej dk «tocząc przesunąć, umiejscowić gdzieś» Zatoczyć beczkę do… … Słownik języka polskiego
